Lud, który chodził w ciemnościach / zobaczył światłość wielką. / Nad mieszkańcami krainy ciemności / wzeszła światłość ogromna. To Ty pomnożyłeś ich radość / Ty sprawiłeś, że tak się weselą, / cieszą się wszyscy na Twoich oczach, / jak zwykli cieszyć się ludzie czasu żniwa, / jak się radują ci, co rozdzielają łupy. Bo uwolniłeś ich jak za dni Madianu / od brzemienia, które ich ugniatało, / od jarzma gniotącego ich karki i od kija oprawcy.
Narodziło się nam bowiem dziecię, / syn został nam dany. / Na jego barkach królewska władza / i oto Jego imiona: / Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książe Pokoju. Wielkie jest jego królestwo / i nic nie zakłóca jego spokoju, / gdy na tronie Dawidowym zasiądzie, / by rządzić swoim królestwem, / które ustanowił na nowo i utwierdził w sprawiedliwości i w prawie. / Dokonywać tego będzie teraz i po wszystkie czasy miłość zazdrosna Pana Zastępów.