We wtorek, 11 czerwca, nasza Wspólnota obchodziła 9 rocznicę swojego powstania. Myślę, że dla większości jej członków istnienie „Góry Tabor” jest rzeczą naturalną i wpisaną w naszą wspólnotę parafialną. Rok po roku, co tydzień, razem spotykamy się na modlitwie, a przy okazji nawiązujemy coraz bliższe, braterskie relacje. Wzajemne, serdeczne więzi, którymi zostaliśmy dzięki niej obdarowani, wynikają z podążania za Chrystusem i nakazami naszej wiary. Dążąc do ideału pierwszych chrześcijan możemy dzięki Wspólnocie pomagać nosić wzajemnie nasze ciężary, ofiarowując i przyjmując modlitwę w naszych intencjach, wspierając się nawzajem w naszych troskach i niepokojach. Na codzień nie uświadamiamy sobie jak głębokie potrzeby zaspokajają te nasze wtorkowe spotkania z Panem i jak wiele dobra rodzi się w nas dzięki nim. A to dobro potem promieniuje na naszą codzienność.
Tym razem rocznica zbiegła się w czasie z zakończeniem REO, w prowadzenie którego zaangażowana była cała Wspólnota.
Agapa, łącząca w sobie świętowanie tych dwóch okazji, była niejako przypieczętowaniem więzi zaczynających łączyć osoby kończące rekolekcje z członkami Wspólnoty. Oby dobry Bóg pozwolił dzielić się nam (odtąd już wspólnie) Słowem Bożym przez kolejne tygodnie, miesiące i lata.